Najbardziej uderzającą cechą budynku jest trójwymiarowość fasady, uzyskana dzięki geometrycznym szczelinom przecinającym beton, jakby każda szczelina wywoływała reakcję ciała – swego rodzaju pęcherzyk. Ten geometryczny efekt tworzy iluzję falowania i ruchu, dostosowując się do fasady od strony parku, gdzie otwory są znacznie większe, a efekt wybrzuszenia mniejszy. Projekt ten lepiej wykorzystuje widoki na park, zachowując jednocześnie spójność koncepcyjną budynku. Geometria otworów jest wzbogacona blaskiem złoconego aluminium minimalistycznych ram okiennych.
